Afgelopen vrijdag is voor een aantal Wilhelminateams het lot beslecht. En slecht was het, dat lot. Meerdere teams zijn gedegradeerd naar een klasse lager. De rest bungelt onderin.
Niet een al te best seizoen voor de koninklijke Whilhelmina. En dat in de stad waar ons koninkje zijn kinderfeestje komt vieren met wc-pot gooien, of koekhappen ofzo. Hij kan beter gaan rummikubben of makrameeën, want de jeugd schijnt niet meer zo te geloven in het in stand houden van het adelijk sprookje. Wat moeten we dan met de naam van de club: De Republikijnse Wilhelmina? Hopen dat Alex trouwens niet naar de Amerena komt. Het verval is daar binnen een jaar al behoorlijk ernstig ingezet. Begint al weer aardig op Schuilenburg te lijken. Aanvankelijk hadden we nog sierlijke gordijntjes met bloemetjesmotief voor de ramen. Wie verzint het, gordijnen in een sporthal?! Dat ging dus binnen twee weken al stuk en is nu vervangen door kartonnen platen. Typische SRO-Bezuiniging ten top. Het spul hangt ook al weer halverwege de ramen vanwege te goedkoop aangeschafte duckttape. Er is toch niks op tegen om een stel sportieve lijven achter de ramen te zien? Of krijgen wij dan ook last met het clubje christenjongeren. Ik vind onze exposure best prima.
Maar goed, maleur dus. Gold zeker voor ons team. Na een laatste stuiptrekking en de schitterende overwinning afgelopen dinsdag in de stadsderby tegen de directe concurrent hadden we weer even hoop. Alles lukte en we liepen als jonge dartelende honden het veld af. We hoefde daarna alleen maar effe met 3-1 te winnen in de laatste wedstrijd. De zwanenzang van afgelopen vrijdag leverde een iets andere stand op. We hadden er wellicht eerder een zwanenmeer van kunnen maken. Iedereen in een tutu; rood topje en een zwart rokje. Geeft toch op zijn minst wel een beetje afleiding. Hans deed het vrijdag als enige prima als donna. De rest hield zich niet echt aan de voorschriften van Jan de choreograaf. We zagen er gewoon geen gat meer in. Voor ons was alles eerder één groot zwart gat. Deed me denken aan een nieuwsfeitje afgelopen week over een foto van een echt zwart gat. 55 miljoen lichtjaar weg schijnt het te zijn. Zo lang duurt het voor het licht hier is. Da’s dan best wel traag. Ongeveer vergelijkbaar met de snelheid waarmee wij een bal op ons eigen zwarte gat op mid-achter verdedigden. De zwaartekracht heeft alleen vat op de bal die naar het midden trekt. De rest van ons heeft ook last van zwaartekracht, maar dan meer met het effect dat we niet van onze plek af komen.
Volgend jaar 3eklasse dus. Hoe leggen we dat weer uit aan de borreltafel op het werk of tijdens een familiedinertje. 2eklasse klonk nog wel een beetje. Vooral als je dat mensen vertelt die niets weten van volleybal en de competitieindeling. “Zit er dan nog maar één klasse boven jullie? Goed joh”. Je hoort ze verder denken, “...en dat op jouw leeftijd,.....met jouw postuur...” en bedankt hoor. Zalig zijn de onwetenden van geest.
Maar goed, voor ons dus exit. Wij treden uit. Is niet anders. Misschien kunnen we er nog een keer over onderhandelen met de Nevobo. Moeten we het wel eens zijn over de deal. Wellicht kunnen we er nog een keer of vier over stemmen, debateren en horen we Tim de voorzitter al om ORDER, OOORRRDUUHHH!! brullen. Zal niet veel helpen vrees ik. Hopelijk zit er nog een uitstelletje in tot november ofzo.
Want tsja, van uitstel......
Marty.
