Bzzz..Bzzzz...In de broek voelde ik de welbekende trilling van een nieuw Whatsapp bericht. Aangezien de hoeveelheid onzin in de appgroep van Wilhelmina H2 welhaast epische proporties heeft aangenomen ben ik al gewend geraakt aan het getril rondom de heupstreek.

Ik kon de impuls om direct te reageren nog net weerstaan. Waarom zou ik ook. Er zouden nog eerst zeker een stuk of 4 flauwe woordspelingen van Maarten of Robert moeten komen voor het echt interessant zou worden. Echter, het vervolggetril bleef uit. Geen onaflatende stroom Corona-onzinfilmpjes? Geen talloze reacties in een poging de vorige in lachsalvo's te overtreffen? Dan zou het ook iemand anders kunnen zijn. En ja dus, wel iemand van Wilhelmina, maar dit keer een van de pr-dames van de club met de vraag of ik weer iets wilde gaan schrijven. De laatste keer is al effe geleden en ging over het feit dat de halve club op het punt stond te degraderen. Corona heeft echt de wereld op zijn kop gezet, want nu staan we weer op het punt te promoveren. De laatste wedstrijd was vlak voor de lock-down en wij speelde met zwarte handschoendjes aan. Ik voelde me als een klein kind, als Pietje Bel en de bende van de Zwarte hand. Als je dit boekje nog kent uit de kindertijd begin je overigens best oud te worden. Zo niet, ga het opzoeken en lees het je kinderen voor. Hartsikke leuk. Tsja...het kan verkeren. Ik stelde me de dame aan de andere kant van de app voor. Zou zij als een vouw Antje ook verkleed zijn in passend tenue in de stijl van onze voormalige vorstin? Hoe zou ze anders Wilhelmina willen promoten? Geen idee, maar blijkbaar zitten er mensen te wachten op iets wat ik te schrijven heb. Hoe sneu is dat? Alle binchwatch series van NPO al bekeken? Disney en Netflix uitgeput en zowaar ook de boekenkast leeggelezen? Als er dan echt niks meer over is...dan maar een column van een uitgerangeerde volleybalspeler in de nadagen van zijn sportieve leven.
Hoewel...? Zoals al gezegd zijn we afgelopen jaar weer gepromoveerd naar de 2e klasse. De gunfactor bij de Nevobo was groot want hoewel we tweede zijn geworden en geen PD hebben gespeeld mogen we toch weer door. Doen wij het toch beter dan Cambuur en de Superboeren. Maar eerlijk is eerlijk; als het verzoek van Koninklijke huize komt.....Noblesse oblige. Als we deze kans krijgen om de oude lijven nog een keer uit te dagen moeten we dat niet verprutsen. En dus staan we wekelijks met een select groepje in het Randerbroeker bos te buffelen om de conditie op pijl en de spieren sterk te houden. Het kan en mag weer. Zeker buiten. Volgens Maurice de Hond sowieso. Nu vind ik persoonlijk die man zo irritant dat hij van mij wel 1,5 kilometer weg mag blijven. Liever nog dat hij op het Malieveld blijft met het Viruswaanzin clubje. Wel grappig dat het commentaar was dat men zich daar niet aan de 1,5 meterregel hield. Dat was toch sowieso het hele punt van hun bezwaar? Maar goed, wij in het bos dus. Op eigen verzoek notabene en alles onder leiding van Feije die zich voor even weer de oude gymleraar voelt. Natuurlijk heeft hij nog een stel oefeningen, die overigens ongetwijfeld zijn oorsprong nog hebben in de Friese variant van de Spaanse inquisitie, op ons los gelaten. "Komme jonges, we djoen nog een intervjal de trjjappen op en njeer!!" Ik hou van de man hoor en met zijn inmiddels 65 jaar de fitste van de hele club, maar op dinsdag is er bij mijn onverkorte haat. Daar kunnen zowel de voor- als tegenstanders van Veronica-Insite nog een puntje aan zuigen. Het menselijk lichaam is vast niet bedacht op de dingen die Feije verzint. Ja ,als je Rico Verhoeven heet, maar niet als je de hersens hebt ontwikkelt die het mogelijk hebben gemaakt de fase van jagers en verzamelaars te ontstijgen. Dat soort fysieke inspanning is toch niet echt nodig? Maar eerlijk is eerlijk. Ook al zijn we ook in het bos verreweg de oudste van alle bootcampers daar, het is weer heerlijk met elkaar bezig te zijn en het lijf net iets uit te dagen om over de grens te gaan.
Een mooie voorbereiding op de eerste training. Een trainer? Die ontbrak nog aan het lijstje van teruggekeerden. Na een speurtocht binnen de club begonnen we de hoop al op te geven. Gelukkig is Bertus nog lid van de appgroep, ik zag in zijn status "Beschikbaar". Kat in het bakkie dacht ik zo. De laatste jaren was hij vooral weer bij zijn oude clubje SSS en zelfs Switch te vinden. Had hij zich afgekeerd van Wilhelmina? Reed hij als een Wesley Sneijder langs de Amerena terwijl hij het Barnevelds dorpslied aanhief? Ik kom er zelf oorspronkelijk ook vandaan maar weet eerlijk gezegd niet eens of dat wel bestaat. Zo ja, dan zal het in hele noten gezongen moeten worden en doorspekt zijn van een diep religieus besef. "Wier Bárevelds bloed door d'aderen vloed, van heidense smetten vrij..."of zoiets. Maar nee hoor. Het vooruitzicht zich weer te mogen voegen aan de koninklijke dis van Heren 2, bestaande uit bier en bitterballen was hem echt te machtig.
Het is nog even wachten tot we de zaal weer in mogen. Voor we elkaar weer mogen omhelzen na een overwinning, de schouder geven tot troost na een verlies. Voordat we weer high fivend het veld door huppelen. Dus denk ik terug aan de oude woorden "Alles komt en keert weer om". Ik als surrogaat schrijver, wij als team in de 2e klasse, Bertus bij de vereniging, wij met z'n allen op vrijdag aan de teamschotel.
En dus is straks alles weer terug van nooit echt helemaal weggeweest. Het enige waarvan we hopen dat het wegblijft is het virus zelf.

Marty.